จากภูผาปัจจัย ข้าพเจ้าจัก สำรวจโดยสังเขปเพียงสี่ประการ.ปัญหาแรกคือประวัติศาสตร์ซึ่งทราบกันดีอยู่แล้ว ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2390-2523 ชาวไลบีเรียพื้นเมืองที่ได้รับการศึกษาได้รับการปลูกฝังไม่ให้เชื่อมโยงกับผู้คนซึ่งเป็นรากเหง้าของพวกเขา เพื่อให้บรรลุวัตถุประสงค์นี้ กลไกทางสังคมและสถาบันที่วางไว้ทำงานจนสมบูรณ์แบบ ผลที่ตามมา ไม่เพียงแต่เรากลัวผู้คนและตัวเราเองเท่านั้น แต่เราไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทรัพยากรธรรมชาติทั้งหมดในหมู่บ้านของเราเป็นมรดกของเราเพื่อพัฒนาและทำให้ประชาชนของเราพอเพียง มั่งคั่ง และมีความสุข
ปัญหาที่สองคือพลังงาน
มันเสียหาย ใน 172 ปีของการดำรงอยู่ เรารับรู้กันว่าอำนาจเป็นแหล่งที่มาหรือวิธีที่เร็วที่สุดในการได้มาซึ่งความมั่งคั่งและชื่อเสียง จนกระทั่งเมื่อเร็วๆ นี้ เราไม่มีเอกสารเกี่ยวกับอาชีพ (ธุรกิจ ผู้เชี่ยวชาญ อาจารย์ ฯลฯ) ของเจ้าหน้าที่ของเราก่อนที่พวกเขาจะเข้ารับราชการ เราเห็นแต่พวกรวยจากราชการ
ความยากจนและการไม่พร้อมที่จะเป็นโรคนำ การเป็นคนจนและไม่พร้อมที่จะเป็นผู้นำนั้นเสี่ยงต่อการทุจริต การยักย้ายถ่ายเท การแบล็กเมล์ และความชั่วร้าย ตั้งแต่ปี 1980 (และฉันกล้าพูดว่าตั้งแต่ปี 1847) ผู้นำของเรายากจนและไม่พร้อมที่จะเป็นผู้นำอย่างมีประสิทธิภาพ ที่แย่กว่านั้น ตั้งแต่ปี 1980 เป็นต้นมา เรามีผู้นำต่อเนื่องกันโดยปริยาย
ข้อเสียของประชาธิปไตย ประชาธิปไตยคือการแข่งขัน มันไม่ได้รับประกันการจ้างงานตลอดชีวิต ดังนั้นหากคนจนและขาดการเตรียมพร้อมเข้ามามีอำนาจ เราก็ไม่สามารถคาดหวังการพัฒนาเป็นอันดับแรกได้ ยิ่งไปกว่านั้น เรายังไม่มีเครือข่ายประกันสังคมที่เหมาะสมที่จะครอบคลุมผู้เกษียณอายุ ผู้ว่างงาน ผู้สูงอายุ ฯลฯ ซึ่งทั้งหมดนี้เป็นส่วนหนึ่งของคุณธรรมของประชาธิปไตยและการพัฒนาประเทศที่นักการเมืองของเราเพิกเฉย
โดยพื้นฐานแล้ว
ปัญหาของเราซับซ้อน แต่เราไม่มีวัฒนธรรมแบบอเมริกันมากเกินไป หากมีสิ่งใด ข้าพเจ้าค่อนข้างจะสรุปได้ว่าเรามีวัฒนธรรมการตั้งถิ่นฐานที่ฝังแน่นมายาวนานถึง 172 ปี ซึ่งเป็นวัฒนธรรมที่ม่านบังตานำทางม่านบังตา ไม่เคยมีวาระการพัฒนาประเทศในวงกว้างอย่างแท้จริง แต่แทนที่จะมีแนวคิด (หรือทาส) ที่ยึดมั่นในความคิดที่จะรับใช้เจ้านายอย่างซื่อสัตย์ในฐานะวอร์ด เราให้บริการผู้ตั้งถิ่นฐานก่อนในฐานะวอร์ด และผู้ตั้งถิ่นฐานรับใช้อเมริกาในฐานะวอร์ด ตอนนี้เราทุกคนเป็นวอร์ดโคลนของอเมริกา
เมื่อถึงจุดหนึ่ง เราต้องปลดปล่อยตนเองจากพันธนาการทางประวัติศาสตร์อันยิ่งใหญ่ของเขาและภาระทางจิตใจที่ยืดเยื้อ เพื่อพัฒนาประเทศของเราในศตวรรษที่ 21 นี้ ความหวังอันแรงกล้าของฉัน
ให้ฉันพูดอย่างเด็ดขาดว่าฉันจริงจังกับข้อกล่าวหาของคุณมากว่าฉันเชื่อมโยงกับอาชญากรรมที่คุณอธิบายไว้ในคำแถลงของคุณ ในฐานะที่เป็นผลผลิตของโครงการผู้นำการเยี่ยมเยียนระหว่างประเทศของรัฐบาลสหรัฐฯ เมื่อเร็วๆ นี้ในปี 2559 ฉันได้ผ่านการตรวจสอบลักษณะและภูมิหลังอย่างละเอียดโดยรัฐบาลสหรัฐฯ และใช้ทักษะที่ได้รับจากประสบการณ์นั้นในการประกันความตึงเครียดที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งในปี 2560 ที่จัดขึ้นในไลบีเรีย ไม่ได้ส่งผลให้เกิดการเผชิญหน้ากันอย่างรุนแรงระหว่างพรรคพวกของผมซึ่งตอนนั้นเป็นฝ่ายค้านและพรรคพวกที่สนับสนุนรัฐบาลเก่าซึ่งตอนนี้เป็นฝ่ายค้าน
